တူရာ တန္ရာ

ဗုဒၶဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ ဘုရားလုိ႔ ၿမန္မာၿပန္ထားႀကပါတယ္။ စကားလုံးေတြက အေရးႀကီးသလို အနက္သေဘာေတြက ပိုလုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဖုိးတန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ဗုဒၶဆိုတဲ့ စကားသံကို ငယ္ငယ္ထဲက ႀကားခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလိုႀကားခြင့္ရတာဟာ တကယ့္ကုသုိလ္ကံထူးလို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဆုိတဲ့ စကားသံကို မိမိႏွလုံးသားထဲမွာ ဓာတ္ခုိက္ ႀကည္ႏူးတဲ့အဆင့္အထိေတာ့ လူေတြ ေရာက္တာ နည္းပါးမယ္လုိ့ ထင္ပါတယ္။ အနက္သေဘာကို နားလည္လက္ခံဖုိ႔ ႀကည္ႏူးသိမ္းထားဖုိ႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ ကိစၥလုိ႔ထင္ပါတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ရဲ ့သူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကို သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သာ
ဓာတ္ခိုက္ႀကည္ႏူးခြင့္ရႀကမွာပါ။ ဥာဏ္ပညာၿပိဳင္ဘက္ကင္းၿဖစ္ေတာ္မူတဲ့ဗုဒၶရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကို
ဥာဏ္ပညာႀကီးၿမတ္သူတုိ႔သာ နားလည္သိမ္းထားႏိုင္ႀကမွာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ဆုိတာဟာ တကယ့္အဖုိးတန္ရတနာတစ္ပါးၿဖစ္ပါတယ္။ တူရာတန္ရာဆုိတဲ့စကား၊ တူတူတန္တန္ဆုိတဲ့စကား၊ တူသလား တန္သလားဆုိတဲ့ စကားဟာ ဒီေနရာမွာ ထပ္ဆင့္ေတြးေတာစရာ ၿဖစ္လာပါတယ္။
အားလုံးသိႀကတဲ့ အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ ဗုဒၶဆုိတဲ့ စကားသံႀကားတဲ့အခါမွာ ႀကားႀကားခ်င္း ပီတီေဇာနဲ႔ သုံးႀကိမ္တုိင္တုိင္
ေမ့ေမ်ာသြားခဲ့ပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ့ အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းသူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္ေတာ္မူတဲ့
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားကို ႏွလုံးသားထဲမွာ ဓာတ္ခုိက္ႀကည္ႏူးခဲ့ပါတယ္။ တစ္သံသရာလုံး လိုက္ရွာေနခဲ့ရတဲ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားဆုိတဲ့
အသံကိုႀကားရေတာ့ အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ ၀မ္းသာလုံးဆုိ႔သြားတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္မုိ႔လဲ မုိးလင္းေအာင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘဲ
ညတြင္းခ်င္းပဲ အေလာင္းေကာင္ေတြကိုေက်ာ္၊ သုသာန္ၿပင္ကိုၿဖတ္သန္းၿပီး ဘုရားရွင္ထံေတာ္ပါးကို အေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ထံေရာက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကို သူက ”ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ေတာ္မူရပါရဲ့လား ၿမတ္စြာဘုရား”လုိ႔ ေမးေလ်ာက္တယ္။
ဘုရားရွင္က ”ကိေလသာမီးေတာက္ မီးလွ်ံေတြ ၿငိမ္းသတ္ၿပီးတဲ့၊ ကာမဂုဏ္ေတြမွာတပ္မက္ၿငိကပ္မွဳကင္းၿပီးတဲ့၊ ေအးၿမတဲ့တရားပိုင္ရွင္ၿဖစ္တဲ့၊
၀န္ထုတ္၀န္ပိုးမရွိေတာ့တဲ့၊ ဘုရားရဟႏၱာမ်ားဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ႏိုင္ႀကတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တပ္မက္စိတ္ေတြအားလုံးကို ၿဖတ္ေတာက္ၿပီးၿဖစ္တဲ့၊ ႏွလုံးသားက ကိေလသာမီးပူေတြကုိ ၿငိမ္းသတ္ၿပီးၿဖစ္တဲ့၊
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသူၿဖစ္ေနတဲ့၊ အၿငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ကို အာရုံၿပဳေနတဲ့ ဘုရားရဟႏၱာမ်ားဟာ ထာ၀ရ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ႏိုင္ႀကတယ္”လုိ႔ ေၿဖႀကားေတာ္မူခဲပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ဟာ အနာထပိဏ္သူေဌးကို ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ရဲ့ ေဟာစဥ္အတုိင္း တရားေဟာေတာ္မူပါတယ္။ စ စ ခ်င္း သစၥားေလးပါး ၿမတ္တရားကို ေဟာေတာ္မူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ဟာ
ဒါနနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့တရား
သီလနဲ႔ပတ္သက္တဲ့တရား
နတ္ၿပည္နဲ႔ပက္သက္တဲ့တရား
ကာမဂုဏ္တုိ႔ရဲ႔ အၿပစ္၊ယုတ္ညံ့မွဳ၊ ညစ္ႏြမ္းမွဳနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့တရား
ကာမဂုဏ္တုိ႔မွ ထြက္ေၿမာက္ၿခင္းရဲ့ အက်ိဳးအာနိသင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့တရားမ်ားကို အစဥ္အတုိင္းေဟာႀကားေတာ္မူပါတယ္။
ဒီတရားေတာ္ေတြကို နာႀကားၿပီးေတာ့ တရားနာသူ အနာထပိဏ္သူေဌးရဲ့ စိတ္အဆင့္အတန္းဟာ
ႀကမ္းတမ္းတဲ့ရာဂေတြ ကင္းလုိ့ အဆင့္ၿမင့္တရားေတာ္နာယူဖုိ႔ ႀကံ့ခုိင္လာတယ္။
ေဒါသကင္းလုိ႔ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔လာတယ္။
ပ်ံ႔လြင့္မွဳ ပူပန္မွဳမရွိလို႔ ပိတ္ဆုိ႔မွဳကင္း ပြင့္လင္းလာတယ္။
ပ်င္းရိထုံထိုင္းၿခင္းေတြမရွိလုိ႔ တက္ႀကြလာတယ္။
ယုံမွားသံသယကင္းလို႔ ႀကည္လင္ေတာက္ပလာတယ္။
ေရႊပန္းတိမ္သည္ဟာ ေရႊကို အရင္ဆုံး အပူေပးေႀကးခြ်တ္ၿပီးမွ လုိအပ္တဲ့ လက္ေကာက္ လည္ဆဲြ ထုဆစ္သလို
အဲ့ဒီအဆင့္အတန္းေရာက္ေတာ့မွ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ဟာလဲ သစၥာေလးပါး ၿမတ္တရားကို ေဟာႀကားေတာ္မူပါတယ္။
သန္႔စင္တဲ့အ၀တ္ကို ေဆးဆုိးရင္ အလြယ္တကူ ဆုိးလို႔ရသလို အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ ”ၿဖစ္လာသမွ် တရားအားလုံးဟာ ခ်ဳပ္ဆုံးၿခင္းသေဘာရွိတယ္္”လို႔ နားလည္လာတယ္။ ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ရၿပီး ယမမင္းရဲ့ ငရဲ တစ္ခါးကို အၿပီးသတ္ ပိတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီၿဖစ္စဥ္မွာ အနာထပိဏ္သူေဌးရဲ့ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္၊ စိတ္ခြန္အားသတၱိမ်ား၊ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ရဲ့ အဆင့္ၿမင့္ကြ်မ္းက်င္လြန္းတဲ့ တရားေဟာနည္းစနစ္မ်ား၊ ေ၀ေနယ်တုိ႔အေပၚ အံ့မခန္းစိတ္ရွည္သည္းခံႏိုင္မွဳမ်ား၊ သစၥားေလးပါးတရားကို မနာႀကားခင္ အရင္နာႀကားရမည့္ တရားမ်ား၊ လိုအပ္သည့္ စိတ္ဓာတ္အဆင့္အတန္းမ်ား၊ သစၥာေလးပါးတရားနာႀကားၿပီး ထုိးထြင္းသိရမည့္ ဓမၼသေဘာတရားမ်ား စသည္စသည္ၿဖင့္ စဥ္းစားစရာေတြ သင္ခန္းစာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ယူတတ္ရင္ ရႏိုင္ၿပီး သင္တတ္ရင္ သိစရာေတြလဲ တပုံတပင္ပါပဲ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ စနစ္တက် သစၥာေလးပါးတရားကိုေဟာႀကား၍ ဧတဒဂ္ဘဲြ႔ထူးရွင္ အနာထပိဏ္သူေဌးက တရားနာႀကားေသာ္လည္း
ေသာတာပန္အရိယာအဆင့္သာ ၿဖစ္ခဲ့သည္ကိုလဲ ေတြ႔ၿမင္ႏိုင္ပါတယ္။
အကယ္၍ တရားေဟာသူဘက္က လုိအပ္ခ်က္ရွိလွ်င္ တရားနာသူဘက္က ဥာဏ္အဆင့္နဲ အသိမြဲေနခဲ့လွ်င္ အရိယာစခန္းႏွင့္
အလွမ္းေ၀းႏိုင္ပါတယ္။