ဘုရားပန္း

ဘုရားပန္းလွဴၿပီး နတ္ျပည္ေရာက္တာေတြ အမ်ားႀကီးဖတ္ဖူးပါတယ္။ သုမနပန္းသည္ဆုိတာကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ဘုရားပန္းလွဴတဲ့သူေပါ့။ ဘုရင့္ကိုဆက္သမယ့္ပန္းကို အသက္စြန႔္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားကို လွဴလိုက္တာ။ ဘုရင္က ပန္းမရလို႔ သတ္ခ်င္လဲ သတ္ပေစဆုိၿပီးေတာ့ အသက္စြန္႔ခဲ့တာ။ သူ႔မိန္းမကေတာ့ မင္းဒဏ္သင့္မွာစိုးၿပီး ရွင္နဲ႔ ကြဲၿပီ။ ရွင္လုပ္တာ ရွင္ပဲ ရွင္းေတာ့ဆုိၿပီး ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ဘုရင္က သိေတာ့ ေလးစားလြန္းလို႔ ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္ေတြ ေပးတယ္။ အသက္စြန္႔ၿပီး ဘုရားကို ပန္းလွဴခဲ့လို႔ ကမၻာတစ္သိန္းအပါယ္မက်ဘူး။ သုမနအမည္ရတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တစ္ပါးျဖစ္ေတာ္မူလိမ့္မယ္။ လူတုိင္းဟာ ေလာဘရဲ႕ အလိုေတာ္က် တေသြမတိမ္းလိုက္ၿပီး လုပ္ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။ ေလာဘကို တြန္းလွန္ရဲတဲ့သတၱိဆုိတာ လူတုိင္းမွာ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ သုမနပန္းသည္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေလာဘကို အသက္နဲ႔လဲၿပီး တြန္းလွန္ပုန္ကန္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ကုသုိလ္မဟုတ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေစတနာသဒၶါတရားနဲ႔ ဥာဏ္ပညာအားႀကီးမားခဲ့ေလေတာ့ အႀကီးတရားလဲ အံ့မခန္းႀကီးမားခဲ့ပါတယ္။ လူတုိင္းဟာ သုမနပန္းသည္လို ကိုယ့္ေစတနာ သဒၶါ ဥာဏ္ပညာမ်ားမ်ားရွိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ဘုရားတရားသံဃာနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနၾကရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းေလမလဲ။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ကံေစတနာ

ကံဆုိတာ ေစတနာပဲလို႔ ေစတနာဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ။ ေစတယိတြာ ကမၼံ ကေရာတိ ကာေယန ၀ါစာယ မနသာဆုိတာကို ေထာက္ထားၿပီး ေျပာေနၾကပါတယ္။
အထက္ပါပါဠိရဲ႕ ဘာသာျပန္ကေတာ့ ေစတနာဟာ ကံပဲ။ ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေစ့ေဆာ္ၿပီး ကံလုပ္ေနၾကတာေပါ့တဲ့။
ဆုိေတာ့ ေစတနာဟာကံပဲ။ ကံျဖစ္ရာအရပ္ေတြက ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္ပဲလို႔ ဆုိလိုတာလား။
ဆက္ၿပီးေမးစရာရွိတာက ေစတနာပဲ ကံမည္တာလားဆုိေတာ့
ေစတနာပဲ ကံမည္တာ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ တျခား တရားေပါင္းမ်ားစြာလဲ ကံမည္ႏုိင္ေသးတယ္။ ကံေလးမ်ိဳးေလးလီဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမည္းကံ အျဖဴကံ အမည္းအျဖဴေရာတဲ့ကံ မမည္းမျဖဴကံဆုိတာထဲမွာေတာ့ အကုသုိလ္ေစတသိက္တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ မဂ္ဂင္ရွစ္ပါး ေဗာဇၥ်င္ ၇ပါးအစရွိတဲ့တရားေတြလဲ ကံအမည္ရႏုိင္ေသးတယ္လို႔ ဆုိထားတယ္။
အဲဒီကံဆုိတာေတြဟာ ဘယ္မွာတည္ရွိသလဲဆုိေတာ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕သီးတတ္တဲ့သေဘာလိုပဲ ဘယ္မွာတည္ရွိတယ္ဆုိတာ အတိအက်မေျပာႏုိင္ဘူးတဲ့။
ကံအက်ိဳးေပးတာကေတာ့ ၀ိပတၱိေလးပါး သမၸတၱိေလးပါးလိုက္ၿပီး အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့။
ကံရွိေနသေရြ႕ ဘ၀ေတြရေနမွာျဖစ္တယ္။ အုိနာေသမလြတ္ႏုိင္ေသးဘူး။
ကံကုန္ရင္ ဘ၀ကုန္မယ္။ ကံကုန္ခ်င္ရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ကံအသစ္မျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ ကံကိုသတ္မယ္။ ဒါဆုိရင္ နိဗၺာန္ကို ရမယ္။
 

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

မနက္ခင္း

မနက္ခင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႔ခင္းညေနခင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတာေတြလုပ္ဖုိ႔ ေကာင္းတာေတြေျပာဖုိ႔ အၾကံေကာင္းေတြႀကံစည္ဖုိ႔လိုအပ္တယ္။ စိတ္ပါလက္ပါအျပဳအမႈတုိင္းဟာ သက္ေရာက္မႈရွိတာဆုိေတာ့ ကံသုံးပါးေကာင္းမြန္ေနဖုိ႔လိုတယ္။ ကံဆုိးလိုက္တာ ကံေကာင္းလိုက္တာဆုိတာ ကိုယ္တုိင္စိုက္ပ်ိဳးစားသုံးရတဲ့သစ္သီးမ်ိဳးစုံပဲ။ အခ်ိဳအေမႊး အလွအပေတြစားခ်င္ရင္ မ်ိဳးေကာင္းသစ္ေကာင္းကို စိုက္ထားၾကဖုိ႔လိုပါတယ္။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

သီလ

သီလကို ေျမႏွင့္ဥပမာျပဳထားတာဖတ္ဖူးတယ္။ ေျမေပၚမွာ အရာအားလုံးရပ္တည္ရွင္သန္ရသလို သီလေပၚမွာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ဂုဏ္ေတြအားလုံး ျဖစ္တည္ေပါက္ေရာက္ရတာပါတဲ့။ ကိုယ္က်င့္ႏႈတ္က်င့္သီလမေကာင္းဘဲ ဘယ္လိုေရႊေငြရတနာ ရာထူးဂုဏ္ထူးေတြကမွ လူတစ္ေယာက္ကို အဆင့္မွီလူသူေတာ္ေကာင္း လူႀကီးလူေကာင္းအျဖစ္မလုပ္ေပးႏုိင္ပါဘူး။ သီလေျမမရွိဘဲ ဘယ္လိုေကာင္းျမတ္မႈေတြ ဘယ္လိုအဆင့္ျမင့္မႈေတြကမွ ေပါက္ဖြားႀကီးထြားႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ လူတုိင္းသီလေျမေကာင္းေျမသန္႔ေတြ ပိုင္ဆုိင္ေမြးျမဴထားၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလုိက္ရပါတယ္။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ဒါန

လူေတြက အဆင့္ျမင့္တရားေတြကို ပါးစပ္က မခ်တမ္းေျပာေနၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ လူေရာနတ္ေရာ တိရိစၦာန္ေကာ လုပ္ႏုိင္တဲ့ဒါနျပဳဖုိ႔က်ေတာ့ လက္တုန္ေျခတုန္ အေၾကာဆဲြငွက္ဖ်ားတက္ေနျပန္ေရာ။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

မ်က္ကန္းမေထရ္

ဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါတုန္းက ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ရဟႏၱာျဖစ္တဲ့ညမွာပဲ မ်က္စိကန္းသြားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အတိတ္ဘ၀က မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မ်က္စိကန္းေအာင္လုပ္ခဲ့လို႔တဲ့။ မ်က္စိအေၾကြးဆပ္သြားတာေပါ့။ ေလာကမွာ ေငြအေၾကြးယူရင္ ေငြျပန္ဆပ္ရသလို ကံေၾကြးေတြယူထားရင္လဲ ကံေၾကြးေတြ ျပန္ဆပ္ရမွာပါပဲ။ ကံအဆုိးအေၾကြးေတြ မ်ားမ်ားယူထားသူမျဖစ္ေအာင္ ကံေကာင္းေတြလုပ္ရင္းနဲ႔ ကံအေဟာင္းေတြကို အေကာင္းျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနၾကဖုိ႔ လိုအပ္ျပန္ပါသေကာလား။ ကိုယ့္ကံနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ကိုယ္ဗ်ေနာ္။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ဆင္နဲ႔ေမ်ာက္

ေတာရေဆာက္တည္ေနတဲ့ျမတ္စြာဘုရားကို ပါလိေလယ်ကဆင္နဲ႔ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က တတ္ႏိုင္သမွ် ျပဳစုလွဴဒါန္းၾကတဲ့အေၾကာင္းကို စာထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ တိရိစၦာန္ေတြေတာင္ ဘုရားကို ဘုရားမွန္းသိၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ေသးရင္ လူေတြက ဘာလို႔ မပူေဇာ္ႏုိင္ဘဲ ရန္ျပဳေနရမွာပဲ။ ဘုရားတရားသံဃာဆုိတဲ့ရတနာသုံးပါးကို ရတနာမွန္းသိၿပီး ကုသုိလ္ရတနာမ်ားစြာအတြက္ ပူေဇာ္ႏုိင္ဖုိ႔ ပူေဇာ္ေနဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ပုတ္သင္ညိဳမ်ား

၀ိေဒဟရာဇ္မင္းရဲ႕ပုတ္သင္ညိဳက ေငြတစ္ပဲရလို႔ မာနတက္သတဲ့။ သခင္ကို အာခံသတဲ့။ အေလးမျပဳဘူးတဲ့။ လူေတြလဲ တစ္ခုခုရရင္ တစ္ခုခုျဖစ္လာရင္ ဒီလိုပဲ ဘ၀ေမ့အသိေပ်ာက္သြားၾကတာပဲလား။ ဘ၀င္ျမင့္ရူးသြားတာပဲလား။ ဒါဆိုရင္ လူေတြလဲ ပုတ္သင္ညိဳျဖစ္သြားတာပဲေပါ့

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ဒါန

လူတစ္ခ်ိဳ႔က ဒါနကို အထင္ေသးႀကသတဲ့။ သီလကို ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္မွတ္ႀကသတဲ့။ သမထဘာ၀နာကို ဘုရားေဟာမဟုတ္သလို ေၿပာဆုိေနႀကသတဲ့။ တကယ္ေတာ့ ဒါနဆုိတာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တုိ႔ ၿဖည့္က်င့္ဆည္းပူးရတဲ့ ပါရမီေတာ္ဆယ္ပါးမွာ ပထမဆုံးက်င့္စဥ္ေတာ္ၿမတ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာမ်ားရင္ အက်ိဳးေပးမ်ားၿပီး ဥာဏ္ပါတဲ့ေစတနာဆုိရင္ ဥာဏ္ပါတဲ့ အက်ိဳးေတြ ေပးပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းက အရွင္မဟာေမာဂ္ဂလာန္မေထရ္က နတ္ၿပည္တက္ၿပီး နတ္သားနတ္သမီးေတြကို သူတုိ႔ရဲ့ ေရွးကုသုိလ္ေတြေမးေတာ့ ေဒါသမထြက္ေအာင္ထိမ္းခဲ့လို႔၊ ႀကံတစ္ေခ်ာင္းလွဴခဲ့လို႔၊ တည္သီးတစ္လုံးလွဴခဲ့လို႔၊ သခြါးသီးတစ္လုံးလွဴခဲ့လို႔၊ ဖက္သက္သီးတစ္လုံးလွဴခဲ့လို႔၊ တမာရြက္တစ္ဆုပ္လွဴခဲ့လို႔ နတ္ၿပည္ေရာက္ပါတယ္လို႔ ေၿဖႀကသတဲ့။ လွဴဖြယ္၀တၳဳရွိတာေလးေတြကို အလွဴခံေတြနဲ႔ ေတြ႔ႀကဳံလာရင္ တတ္စြမ္းသမွ် ေစတနာဗရဗြနဲ႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ႀကမယ္ဆုိရင္ ေလာဘကိေလသာကို သတ္ၿပီးသားၿဖစ္သလို သံသရာခရီးအတြက္လဲ အေထာက္အပံ့ေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရမွာပါ။ ပုညာနိ ပရေလာကသၼိံ ပတိ႒ာ ေဟာႏၱိ ပါဏိနံ= ကုသုိလ္္ေကာင္းမွဳဆုိတာ သံသရာခရီးသြားေတြအတြက္ ေထာက္တည္မွီခုိအားထားရာအစစ္ၿဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္ေဟာထားတာရွိတယ္မုိ႔လား။ ဒီဘ၀ၿဖစ္စဥ္ေတြႀကည့္ၿပီးေတာ့ ဘ၀ဆက္တုိင္း မီလ်ံနာ ဘီလ်ံနာ ထရီလ်ံနာၿဖစ္ေအာင္၊ မီလ်ံနာ ဘီလ်ံနာ ထရီလ်ံနာၿဖစ္ၿပီးေတာ့ ေလာကေကာင္းက်ိဳး အမ်ိဳးခ်မ္းသာေရး ေပးလွဴေထာက္ပံ့ပူေဇာ္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြ ၿဖစ္ဖုိ႔အတြက္ တစ္ယာကြမ္းေဆး ေရေအးတစ္ခြက္ ဆီတစ္စက္ႏွင့္ လက္ဖက္တရိုး ႀကံတခ်ိဳးမွ် ၿမတ္ႏိုးႀကည္ၿဖဴ ဥာဏ္ပါတဲ့ေစတနာထားၿပီး အၿမဲလွဴဒါန္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႀကဖုိ႔ လိုအပ္ပါေႀကာင္း

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ကံ

ကံအေႀကာင္းကို လူေတြက နားလည္တယ္ လြယ္တယ္လို႔ ထင္ေနႀကတာရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုကံေတြက ၿဖစ္ေစၿခင္း ေထာက္ပံ့ၿခင္း ႏွိပ္စက္ၿခင္း သတ္ၿဖတ္ၿခင္း ကိစၥမ်ားကို လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ကံရဲ့ ကိစၥေလးမ်ိဳးကို သိနားလည္ဖုိ႔ ခက္ခဲပါတယ္။ သတၱ၀ါတစ္ေယာက္မွာ ကံေလးမ်ိဳးရွိရင္ ေသတဲ့အခါမွာ ဂရုကကံ အက်ိဳးေပးလွည့္ေရာက္တယ္။ ဂရုကကံမရွိရင္ အာသႏၷကံ၊ အဲ့ဒါမရွိရင္ အာစိဏ္ဏကံ၊ အဲ့ဒါ မရွိရင္ ကဋတၱာကံအက်ိဳးေပးလွည့္ေရာက္တယ္။ ဒီလိုအက်ိဳးေပးအလွည့္အစဥ္္အားၿဖင့္ ကံေလးမ်ိဳးသေဘာတရားကိုလဲ သိနားလည္ဖုိ႔ ခက္ခဲပါတယ္။ အက်ိဳးေပးရာကာလအေနနဲ႔လဲ ဒီဘ၀အက်ိဳးေပး၊ ေနာက္ဘ၀၊ တတိယဘ၀မွ နိဗ္ဗာန္ရသည့္အခ်ိန္ထိ၊ ၿပီးေတာ့ လုံး၀အက်ိဳးမေပးေသာကံရယ္လို႔ အက်ိဳးေပးရာကာလႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကံေလးမ်ိဳးသေဘာတရားမွာလဲ သိနားလည္ဖုိ႔ ခက္ခဲၿပန္ပါတယ္။ အကုသုိလ္ကံ၊ ကာမ၀စရကုသုိလ္ကံ၊ ရူပါ၀စရကုသုိလ္ကံ၊ အရူပါ၀စရကုသုိလ္ကံရယ္လို႔ အက်ိဳးေပးရာဘုံဌာနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလဲ ဘယ္သူေတြမ်ား ဘယ္ေလာက္သိပါသလဲ။ လက္ရွိရေနတဲ့ ခန္ဓာကိုယ္နဲ႔ ေတြ႔ႀကဳံခံစားေနရတဲ့ အေကာင္းအဆုိးအက်ိဳးမ်ိဳးစုံကုိေကာ ဘယ္ဘ၀က ၿပဳခဲ့တဲ့ ဘယ္လိုကံေတြက ဘယ္လိုအက်ိဳးေပးေနတယ္ ဘယ္လိုအက်ိဳးေပးအုံးမယ္ အက်ိဳးမေပးေတာ့ဘူးဆုိတာေကာ ဘယ္ေရႊဥာဏ္ရွင္ကမ်ား အတိအက်သိပါသလဲ။ ဒီေန႔လုပ္တဲ့ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ကံေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ဘ၀ ဘယ္ဘုံမွာ အက်ိဳးေပးမယ္ အက်ိဳးမေပးဘူးဆုိတာေကာ သိႀကပါရဲ့လားခင္မ်ား။ ဒါေႀကာင့္မုိ႔ ဘုရားရွင္ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းမဟာဥာဏ္ေတာ္မွာ အတိတ္အနာဂတ္ပစၥပၸန္ကံေတြရဲ့ အက်ိဳးေပးပုံမ်ိဳးစုံကို အမွန္အတုိင္းသိတယ္ဆုိၿပီး မဟာဥာဏ္ေတာ္တစ္ပါးအၿဖစ္ပူေဇာ္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ကံအေႀကာင္းကို ဘုရားရွင္ပဲ အကုန္သိ အမွန္သိႏိုင္တာကလား။ခက္ခဲနက္နဲေသာ ၿမတ္ဓမၼမ်ားကို မေထမဲ့ၿမင္မၿပဳမိႀကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ရပါေႀကာင္းပါခင္မ်ား။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ဆုိကေရတီးရဲ့ စကားတစ္ခြန္း

ဆိုကေရးတီး၏စကားတစ္ခြန္း
.........................................

တစ္ခါက ဆိုကေရးတီး၏ တပည့္တစ္ဦးသည္ သူ႔ထံသို႔ ေျပးလာျပီး “ဆရာ ထင္မွတ္မထားတဲ့ သတင္းတစ္ခု ေျပာျပခ်င္တယ္” ဟူ ပ်ာပ်ာသလဲေျပာသည္။

ဆိုကေရးတီးက “ ခဏေနဦး....အခုေျပာမယ့္ စကားကုိ ဆန္ကာသံုးခုနဲ႔ စစ္ျပီးျပီလား” ဆိုကေရးတီး၏ ဆိုလိုခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ေသာ တပည့္မွာ ေခါင္းခါျပသည္။

ဆိုကေရးတီးက ဆက္၍ “တစ္ျခားလူကို မေျပာခင္ ဆန္ကာသံုးခုနဲ႔ အရင္စစ္ရတယ္...ပထမ ဆန္ကာကို စစ္မွန္တဲ့ ဆန္ကာလို႔ေခၚတယ္။ ငါ့ကို ေျပာမယ့္ သတင္းက အမွန္လား”

“မွန္မမွန္ ကြ်န္ေတာ္လဲ မသိဘူး....လူေတြေျပာတာ ၾကားလိုက္လို႔”

“မွန္တယ္ မမွန္ဘူးဆိုတာကို မသိရင္ အဲဒီ သတင္းကို ဒုတိယဆန္ကာနဲ႔ စစ္ၾကည့္.... ငါ့ကိုေျပာမယ့္ သတင္းက အေကာင္းလား”

“မဟုတ္ဘူး”

“ဒီလိုဆိုရင္ တတိယဆန္ကာနဲ႔ ျပန္စစ္ၾကည့္... ငါ့ကို အရမ္းေျပာျပခ်င္ေနတဲ့ သတင္းက အေရးၾကီးတဲ့ သတင္း လား”

“ မၾကီးပါဘူး”

“အေရးမၾကီးတဲ့ သတင္း ေနာက္ျပီး အေကာင္းေျပာမယ့္ သတင္းလဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး... သတင္းမွန္ ဟုတ္လား မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာလဲ မသိဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ ေျပာျပခ်င္ရတာလဲ... ေျပာျပန္ရင္လဲ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ တာပဲ အဖတ္တင္မယ္။ မဟုတ္မမွန္ေျပာတတ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ စကားကို မယံုနဲ႔ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ သူေတြရဲ႔ စကားေတြ နားထဲ မ၀င္ေစနဲ႔။ သူတို႔ဟာ ေစတနာပါလို႔ ေျပာတာထက္ သူတစ္ပါးကို ေခ်ာက္တြန္းဖို႔က မ်ားတယ္။ အဲဒီလို လူမ်ဳိးနဲ႔ေပါင္းရင္ တစ္ေန႔ကိုယ္လည္း ေခ်ာက္တြန္းခံရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေျပာမယ့္ စကားကို ဆန္ကာသံုးခုနဲ႔ အရင္စစ္ေဆးသင့္တယ္”

အတင္းဆိုတာ ထက္ျမက္တဲ့ ဓားသြားထက္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ လူတစ္ေယာက္ ကို ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ မျမင္ေစဘဲ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ တစ္ျခားလူ ထိခိုက္မွ ရလာမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ဳိးကို တစ္ခ်ဳိ႔က ႏွစ္သက္ တတ္ၾက တယ္။ စကားကို လူတိုင္းေျပာတတ္ တယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားေကာင္း ေတြကို လူတိုင္း မေျပာတတ္ၾကဘူး။

မွတ္သားသင့္လုိ ့မွ်ေ၀ပါသည္။
ညိဳလင္းထြဏ္း
(9-5-2013)

Career Hope Opportunity -CHO

Lik

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>

ညနက္နက္

တဂုိးကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာေရးထားတာက "ဒါေပမဲ့ ေမေမရယ္..ကြ်န္ေတာ့္ေႀကာင့္ေတာ့ ေမေမ ငိုမေနရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က ရာမမင္းသားလို ေတာထဲလိုက္သြားတာ ဆယ့္ေလးႏွစ္လုံးလုံးႀကာမွ ၿပန္လာမဲ့ လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က ပုံၿပင္ထဲက မင္းသားေလးၿဖစ္သြားမွာဗ်။ ကြ်န္ေတာ့္ေလွေပၚ ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳက္တာ တင္သြားမွာ" တဲ့။ အဲ့တုန္းက ကြ်န္ေတာ့္ရြာေလးမွာ မီးမရေသးဘူး။ ခုလဲ မရေသးပါဘူး။ စာသင္ေက်ာင္းေပါက္စေလးလဲ ယုိင္နဲ႔နဲ႔။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ့ ဘ၀လဲ တုန္ခ်ိခ်ိ။ ဆရာမက အိမ္စာလုပ္ဖုိ႔ ေပးလိုက္ရင္ မီးမဲ့ဘ၀ေတြဆုိေတာ့ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ၿပီး တြက္ရပ။ ခ်က္ရပ။ ေရနံဆီဆုိတာလဲ အရွားသားကလား။

ရာမမင္းသားလို ေတာထဲ လိုက္သြားတာမဟုတ္ေပမဲ့ ေမြးကတည္းက ေတာႀကားေရာက္ေနေတာ့ အေမငုိရသလို သားသမီးလူမမယ္ေလးေတြလဲ မ်က္ရည္က်ရတာပါပဲ။ တၿခားႏိုင္ငံေတြကေတာ့ လူရွိရင္ မီးရွိရမယ္ဆုိၿပီး လွ်ပ္စစ္မီး ထိန္ၿငီးေ၀လွ်ံေနေပမဲ့ ဗမာၿပည္ရဲ့ ေတာရြာေတြမွာေတာ့ ဘ၀ေတြမုိက္မဲ အိပ္မက္ေသေတြ ေအးခဲေနတာဆုိေတာ့ ရာမမင္းသားလို ဆယ့္ေလးႏွစ္ေနၿပီး ၿပန္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို ဘယ္ေတာ့မွလဲ ဘ၀ေတြ အိပ္မက္ေတြ လန္းဆန္းႏိုးထႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ညနက္နက္မွာ ဘ၀ေတြ ပ်က္ေနတဲ့ ၿမိဳ့သားၿမိဳ့သူေတြနဲ႔စာရင္ေတာ့ ညနက္နက္က ႏြားနဲ႔ ဖက္ၿပီး အိပ္မက္မက္ေနသူေတြက မဆုိးတန္ေကာင္းပါဘူးလို႔ ေတြးေနမိေသးတယ္ေပါ့။ ညနက္နက္ လထြက္ထြက္ လိပ္ၿပာသန္႔တဲ့ဘ၀ၿဖစ္ဖုိ႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္ေလ။ ကိုယ့္ေလွေပၚ ကိုယ္ႀကိဳက္တာတင္ႏိုင္ခြင့္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မ်ားမ်ားရွိၿပီး ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွဳမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ဖုိ႔ လိုတာလဲ လူတိုင္းသိထားသင့္သေပါ့။

>>>ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္>>> >>