ဖူးတံကညိဳတိုတို။
စုန္ေရဆန္ေရနဲ႕
ေဗဒါေဆြေရအလွ၊ ေခ်ာင္းမတခို။
ေရငန္နဲ႕ေရခ်ိဳ၊ ဥဒဟိုမစဲ။
ေန႕မေ႐ွာင္ညမအား၊ နားရ႐ွာဘဲ။
နားခ်င္လို႕ ခါတရံ၊
မေဗဒါ႐ြာသူ႕ပန္းေပမို႕၊ ကမ္းကပ္မ့ဲၾကံ။
အစုန္မွာကပ္ရျပန္၊ အဆန္မွာခြာရျမဲ။
အဆန္မွာကပ္လ်င္လဲ၊ စုန္ဆင္းေတာ့ခြဲ။
ကပ္ျပန္ရ၀မ္းမသာ၊ ခြာျပန္ရ၀မ္းမနည္း။
မေဗဒါစုန္ဆန္ရင္း၊ တင္းရပံုဘဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ - ၁၉၆၀)
No comments:
Post a Comment