ဒုိ႔ႏုိင္ငံကေတာ့ "ဟဲ့...ႏြား”က မတက္ေသးဘူး

၁၃၅၄-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း-နတ္ေတာ္လ အမွတ္(၆)ဓမၼဗ်ဴဟာစာေစာင္၌ အရွင္ေဃာသိတ ေရးသားပူေဇာ္သည့္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ၁၃၃၃-ခုႏွစ္က မိန္႔ႀကားခဲ့ေသာ နံနက္ခင္း ႀသ၀ါဒမ်ား ပါရွိသည္။ တစ္ခ်ိဳ႔ တစ္၀က္ကို ထပ္မံကူးယူမိပါသည္။

++.ဘုန္းႀကီးက ဒီသာသနာေတာ္ႀကီးအတြက္ လုပ္နုိင္တဲ့ အင္အားရွိရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။

ရုိးရုိးနဲ႔ လုပ္မရလုိ႔ ဖန္ဆင္းရေအာင္ကလဲ ဘာတန္ခုိးမွ မရွိ။

ကိုယ့္ေၿခေထာက္မွာ ေပါက္တဲ့အနာကိုေတာင္မွ ေပ်ာက္ေအာင္ မလုပ္နုိင္၊

ဒီေတာ့ အခက္ေတြ႔ေနတာေပါ့။

တုိးတက္မယ့္ လမ္းၿမင္ရက္သားနဲ႔ မလုပ္နုိင္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္၊ ေရွ႔ကို တုိးဖုိ႔အတြက္ လက္ရွိ ဘုန္းႀကီးေတြ

အရည္အခ်င္းၿပည့္ေနဖုိ႔ လုိတယ္။

ခုေတာ့ လူေတြကလဲ ဖ်င္း၊ ဘုန္းႀကီးေတြဘက္ကလဲ ညံ့ၿဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။



သူမ်ားနုိင္ငံေတြက တုိးတက္ေလေလ ဒုိ႔နုိင္ငံက ခ်ာမွန္းသိရေလပဲ။

သူမ်ားနုိင္ငံေတြက ေကာင္းကင္ထက္မွာ ေလယာဥ္ပ်ံေတြ တ၀ီ၀ီနဲ႔၊

ဒုိ႔နုိင္ငံကေတာ့ "ဟဲ့--ႏြား" က မတက္ေသးဘူး။

အဲ့ဒီ"ဟဲ့--ႏြား"ဘ၀ေလာက္ကိုေတာင္ ဒုိ႔ ဘုန္းႀကီးေတြ လူေတြက ေနာက္ၿပန္ၿပီး တုန္႔ တုန္႔ ဆဲြေနႀကလို႔ ခက္ေနတယ္။

တကယ့္လူေတြနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြပါပဲ။

အဲ့ဒီ ဘုန္းႀကီးေတြ ပ်ံေတာ္မူေတာ့ အဲ့ဒီလူေတြက သူတုိ႔လဲ ပဲြႀကည့္၇ေအာင္ေပါ့၊ ပဲြေတြ လမ္းေတြနဲ႔ သၿဂိဳဟ္ေပးႀကတယ္။ အဲ့ဒီက်ေတာ့လဲ ကုန္လုိက္တဲ့ေငြေတြ..။ မက်န္းမာတုန္းကေတာ့ ေဆးကုသဖို႔ အကုန္မခံႀကေပမည့္ ဒီပ်ံေတာ္မူတဲ့အခါက်ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ အကုန္ခံႀကတယ္။

ဒီနည္းနဲ႔ သြားေနႀကလုိ႔ကေတာ့ ဒုိ႔ႏုိင္ငံ နလန္မထူနုိင္ႀကေသးပါဘူး။